Zimokwiat pięknie pachnie i pięknie kwitnie na początku wiosny

Zimokwiat pięknie pachnie i pięknie kwitnie

Zima bywa niezwykle malownicza, jednak cieszymy się, gdy ustępuje miejsca wiośnie. Najwięcej uroku dodają ogrodom kwitnące wówczas krzewy. W pierwszych cieplejszych promieniach słońca jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki otaczają się pastelową mgiełką kwiatów. Jeśli dodatkowo roztaczają przy tym wspaniały zapach, tworzą iście bajkowy nastrój.

Do nielicznych czyniących takie cuda gatunków należy zimokwiat wczesny (Chimonanthus praecox), krzew wywodzący się z Chin, popularny w Japonii i bardzo ceniony w Wielkiej Brytanii. W lutym lub marcu może zdobić kwiatami również nasze ogrody.

Zimokwiat kwitnie od listopada aż do marca

W rejonach o gorących latach, łagodnych zimach i długim okresie wegetacji zimokwiat rośnie najlepiej - pozostaje zielony przez cały rok i kwitnie od listopada aż do marca. Jednak urodzie krzewów sprzyja chłodniejszy klimat. Sprawia on, że jesienią zrzucają liście i kwitną, zanim pojawi się na nich zieleń.

Zimokwiat pięknie pachnie

Kwiaty (o średnicy ok. 3 cm) składają się z żółtych lub białawych szklistych płatków zewnętrznych oraz wewnętrznych krótszych, zwykle zabarwionych na purpurowo. U odmian odcienie te są intensywne, natomiast u okazów tworzonych przez naturę - bledsze, ale kwiaty mocniej pachną, dla niektórych jak fiołki, dla innych raczej narcyzami. W pełni zasługują więc na swoją angielską nazwę - wintersweet (zimowa słodycz).

Pod koniec kwitnienia płatki są wydłużone, stulają się rurkowato i zwisają. Później zimokwiaty nie zwracają już na siebie uwagi. Jednak jest to da krzewów ważny okres - dojrzewają wówczas ich owoce oraz tworzą się nowe pąki kwiatowe.

Zimokwiat - jak uprawiać?

Krzew dobrze rośnie w rejonach, gdzie mrozy nie przekraczają-12°C. Najwięcej pąków kwiatowych wiąże w upalne lata.
Stanowisko: Powinno być nasłonecznione i osłonięte od wiatru, np. w pobliżu południowej ściany domu. Krzew tam najobficiej kwitnie i najmocniej pachnie.
Gleba: Zimokwiat preferuje dobrze zdrenowane gliniasto-piaszczyste podłoże z dodatkiem próchnicy o lekko kwaśnym lub zasadowym odczynie.
Wilgotność: Wystarczy przeciętna. Krzew jest bardzo wrażliwy na nadmiar wody w zimie. Podłoże w tym okresie powinno więc być prawie suche. Na cięższej glebie dobrym miejscem dla niego są stoki, natomiast niewskazane obniżenia terenu.
Pielęgnacja młodych krzewów: Sadźmy je wiosną, by do zimy dobrze się ukorzeniły i miały czas się wzmocnić. Przez 2-3 pierwsze lata jesienią należy ziemię wokół nich grubo ściółkować, a gałęzie przed mrozami okrywać agrowłókniną lub stroiszem.
Przycinanie: Zanim młode krzewy wejdą w okres kwitnienia, by się zagęściły przycinajmy im pędy o 1/3. Starszym warto co kilka lat tuż po kwitnieniu usuwać przy ziemi kilka najstarszych gałęzi i nieco skracać pozostałe.
Rozmnażanie: Przez sadzonki jest trudne, siewki długo nie kwitną.

Zimokwiat bardzo ceniony w Chinach

Kwitnienie zimokwiatu przypada w Chinach na początek Nowego Roku Księżycowego i uatrakcyjnia jego obchody. Kwiaty tego krzewu zdobią nie tylko parki i ogrody. Obsypane pąkami gałęzie ścinane są do wazonów, by po krótkim czasie wypełniały słodkim zapachem pokoje. Kwiaty służą też jako dodatek (jadalny) do potraw oraz do aromatyzowania herbaty, a fragmenty gałązek chińskie elegantki wykorzystują jako przypinki do włosów.

W Chinach zimokwiaty rosną wszędzie. Są natchnieniem malarzy i poetów./Fot.AJARI