Zamiokulkas zamiolistny, kalanchoe, szlumbergera i inne odporne rośliny doniczkowe, które nie boją się kaloryferów

Kalanchoe Blossfelda

W sprzedaży są rośliny 5-20 cm wysokości. Mają mięsiste liście i kwiaty w wielu różnych odcieniach różu, czerwieni, żółci i białe, pojedyncze lub pełne. Naturalny okres kwitnienia przypada w zimie, ale ogrodnicy umieją sterować kwitnieniem i oferują kwitnące egzemplarze cały rok. Lubi stanowisko słoneczne i temperaturę pokojową przez cały rok. Najlepsza jest dla tej rośliny niezbyt wilgotna ziemia uniwersalna.

Fot. Lilianna Sokołowska

Popularna nazwa tej rośliny to kaktus bożonarodzeniowy lub grudnik, bo zakwita w grudniu. Jej pędy są płaskie i podzielone na człony. W zależności od odmiany kwiaty mają kolor różowy, czerwony lub biały. Dorasta do 30 cm wysokości, ale może tworzyć kępy do 50 cm szerokości. Lubi miejsca jasne lub półcieniste i temperaturę 20-22 st. C. Jedynie jesienią warto ją kilka dni przechłodzić w temperaturze 10-15 st. C (np. wystawiając na zewnątrz) co stymuluje obfitsze kwitnienie. Najlepsze podłoże to ziemia dla kaktusów lub mieszanka uniwersalna z dodatkiem piasku. Podlewanie umiarkowane. Jedynie w czasie kwitnienia nieco obfitsze.

FOT. FLORA DANIA

Ma zwisające pędy osiągające 50 cm długości,  pokryte wałeczkowatymi, szarozielonymi liśćmi i to jego główna ozdoba. Lubi miejsca słoneczne i temperaturę pokojową. Ziemia dobra dla niego to mieszanka dla kaktusów lub uniwersalna z dodatkiem piasku.

Zwany jest też sępolią. Osiąga 20-25 cm wysokości. Z rozetki owłosionych liści prawie cały rok wyrastają kwiaty średnicy 2-3 cm w zależności od odmiany w różnych odcieniach niebieskiego, fioletu i różu oraz białe lub dwubarwne. Lubi miejsca jasne ze światłem rozproszonym i temperaturę 18-20 st. C przez cały rok. Najlepsza jest dla tej rośliny ziemia uniwersalne i niezbyt głęboki pojemnik. Podlewając nalewamy wodę tylko do podstawek, by nie moczyć liści i uniknąć w ten sposób powstawania na nich szarych plam.

Fot. Arkadiusz Ścichocki / AG

Jej kępy osiągają 30-50 cm wysokości. Roślina wydaje też wiele małych roślin na długich zwisających pędach. Jej liście w zależności od odmiany mogą być zielono-białe, zielone, biało obrzeżone lub lekko skręcone. To wyjątkowo wytrzymała roślina. Zniesie każde warunki, choć najlepiej rośnie gdy jest dobrze oświetlona w temperaturze 18-20 st, C.  Najlepsza jest dla niej ziemia uniwersalna, umiarkowanie wilgotna.

Fot. Lukasz Zandecki / AG

Juka

Tworzy pióropusze sztywnych liści. W sprzedaży można spotkać rośliny 30-200 cm wysokości. Lubi miejsca słoneczne i temperaturę pokojową cały rok. Dobrze rośnie w uniwersalnej ziemi ogrodniczej, podlewanej umiarkowanie (nie znosi zalewania).

Fot. Paweł Słomczyński / AG

Ze zgrubiałej nasady wyrastają długie, wąskie liście. Na rynku dostępne są rośliny 50-100 cm wysokości. Roślina potrzebuje dużo światła i temperaturę pokojową przez cały rok. Potrzebuje ziemi uniwersalnej z dodatkiem gruboziarnistego piasku. Podlewamy ją rzadko.

Fot. Flora Dania

Z rozety szarozielonych, paskowanych liści wyrasta okazały kwiatostan w kolorze różowym lub czerwonym. Roślina osiąga 60 cm wysokości. Potrzebuje dużo rozproszonego światła. Odpowiada jej temperatura pokojowa przez cały rok. Najlepiej rośnie w lekkim, kwaśnym podłożu z dodatkiem włóknistego torfu. Podlewamy ją umiarkowanie letnią wodą, wlewając ją również do lejka utworzonego przez liście w środku rozety.

Fot. Łukasz Zandecki / AG

Sansewieria

Jej sztywne liście w zależności od gatunku i odmiany mogą mieć długość 20-100 cm. Kwitnie wiosną i choć kwiaty są niepozorne to przyjemnie pachną. To jedna z najbardziej tzw. żelaznych roślin. Bez trudu znosi wszelkie warunki, nawet miejsca słabo oświetlone i bardzo nieregularne podlewanie. Dobrze rośnie przez cały rok w temperaturze pokojowej, w uniwersalnej ziemi ogrodniczej.

Fot. Łukasz Zandecki / AG

Zamiokulkas zamiolistny

Na mięsistych, rozdętych u nasady ogonkach wyrastają liście. Roślina osiąga 60-80 cm wysokości i rozrasta się w gęste kępy. To mieszkaniowy hit ostatnich lat. Zamiokulkas świetnie znosi słabe oświetleni i brak podlewania. Odpowiada mu temperatura pokojowa, a nawet wyższa. Nie znosi bezpośredniego oświetlenia i zbyt wilgotnego podłoża. Odpowiada mu ziemia uniwersalna z dużym dodatkiem włóknistego torfu.

FOT. FLORA DANIA