Kiosk - kup onlineKiosk - Ladnydom.pl

Paprocie domowe łatwe w uprawie. Paprocie doniczkowe - uprawa i pielęgnacja

Alicja Gawryś, Katarzyna Jodłowska

Paprocie są nie tylko piękne, ale również korzystnie wpływają na nasze samopoczucie jak i na powietrze w domu. Warto mieć choć jedną w domu. Polecamy kilka łatwych w uprawie odmian paproci.

Paprocie gatunki

W żadnym domu nie może zabraknąć paproci. W większości mają niewielkie wymagania uprawowe więc warto je szybko wprowadzić na nasze parapety - zwłaszcza do sypialni, bo mają znaczący wpływ na poprawę jakości powietrza w pomieszczeniu w którym się znajdują. Polecamy gatunki i odmiany najłatwiejsze w uprawie domowej.

Paproć nefrolepis wysoki 'Green Lady' (Nephrolepis exaltata)

Nefrolepisy występują w klimacie subtropikalnym i tropikalnym w różnych rejonach świata. Można je kupić w odmianach o zróżnicowanej sile wzrostu. 'Green Lady' osiąga wysokość 30-40 cm i ma wzniesiony pokrój. Intensywnie zielone liście wyrastają bardzo gęsto. Roślinie tej służy rozproszone światło i umiarkowane podlewanie. Zwykle po okresie zimowego spoczynku część liści marnieje. Gdy je wytniemy, paproć szybko odrośnie. Starsze okazy wypuszczają poza doniczkę wiele nitkowatych kłączy, których nie należy wycinać, dopóki są zielone.
 

Paproć ciemnotka okrągłolistna (Pellaea rotundifolia)

Pochodzi z Nowej Zelandii, gdzie rośnie na skałach. Ta niewysoka (15-20 cm) paproć o ciemnych liściach wyjątkowo dobrze toleruje suche powietrze i lekko wysuszone podłoże. Nie znosi natomiast intensywnego podlewania. Jest wyjątkiem wśród paproci, jeśli chodzi o wymagania względem ziemi, która powinna zawierać odłamki skał wapiennych i mieć lekko zasadowy odczyn (pH 7-7,5). Roślina potrzebuje dużo rozproszonego światła. Zimą powinna stać przy oknie, najlepiej w temperaturze 12-15°C. Można ją także uprawiać z dala od źródła światła, ale wtedy znacznie wolniej rośnie. Dobrze rozmnaża się przez podział rozrośniętych kęp.
 

Paproć doniczkowa Adiantum (Adiantum raddianum)

Trójkątne listki tej południowoamerykańskiej paproci mają 1-1,5 cm długości. Sprawiają wrażenie bardzo delikatnych. Tak jest w istocie: w zbyt suchym powietrzu zasychają. Musimy więc wszelkimi sposobami nawilżać atmosferę. W takich warunkach adiantum rozrośnie się w rozłożystą kępę wysokości 25-30 cm. Również wysuszenie podłoża powoduje zasychanie liści. Jeśli się tak zdarzy, doniczkę zanurzamy w wodzie na 15 minut. Roślina powinna odżyć. Adiantum boi się zimna, nie toleruje temperatury niższej niż 16°C. Jest wyjątkowo wrażliwe na nadmiar soli mineralnych w podłożu, dlatego zasilamy je nawozem o 2-3-krotnie słabszym stężeniu niż inne rośliny.
 

Paproć Dawalia mariesa (Davalia mariesii)

Uwagę zwracają jej "owłosione" kłącza przypominające odnóża wielkiego pająka, a także pierzaste liście o długości około 20 cm. Ta azjatycka paproć rośnie w naturze na skałach i w koronach drzew, a w domu najefektowniej wygląda w wiszących pojemnikach. Doskonale się czuje w domowych szklarenkach, gdzie powietrze przesycone jest parą wodną. Jeśli dawalię uprawiamy w pokoju, musimy ją często zraszać. Zapewniamy jej rozproszone światło i temperaturę około 18°C, nawozimy tylko latem co 3-4 tygodnie słabym roztworem nawozu. Przesadzamy do bardzo lekkiej ziemi, zawierającej dużo torfu.

Paproć asplenium gniazdowe (Asplenium nidus)

Ten gatunek ma nietypowe dla paproci całobrzegie liście tworzące szeroko rozpostartą rozetę. Występuje w Azji i na wyspach Polinezji. W naturze żyje w koronach drzew. Jest jednym z największych znanych epifitów. W doniczce asplenium tworzy krótki pęd, a jego liście mogą osiągać 20-100 cm, zależnie od odmiany. Roślina ta lepiej znosi warunki mieszkaniowe niż np. adiantum. Minimalna temperatura, jaką wytrzymuje, to 15°C. Gdy jest chłodniej, brązowieją brzegi liści. Asplenium może rosnąć w odległości 1-1,5 m od okna. Rośliny tej nie da się rozmnożyć w warunkach domowych, bo nie tworzy odrostów.

Paproć łosie rogi (Platycerium bifurcatum)

Nazwa dobrze oddaje charakter wzrostu tej epifitycznej (nadrzewnej) paproci, zamieszkującej Chiny oraz Indie. Jej podobne do poroża liście zarodnikowe wyrastają spomiędzy liści płonnych tworzących tzw. konchę. Nalot delikatnych włosków chroni roślinę przed suchym powietrzem. Pomimo to łosie rogi lepiej rosną, gdy nawilżamy wokół nich powietrze. Liście mogą osiągać około metra długości. Gatunek ten można uprawiać zarówno w doniczce z lekkim podłożem, jak i przytwierdzony do kawałka kory z kępą torfu. Latem podlewamy go obficie, zimą umiarkowanie. W okresie wegetacji łosim rogom odpowiada temperatura pokojowa, zimą zaś 16-18°C.

Paproć nefrolepis wysoki 'Norwoodii' (Nephrolepis exaltata)

Wśród popularnych nefrolepisów odmiana ta wyróżnia się mocno postrzępionymi, jasnozielonymi liśćmi. Osiąga średnią wysokość w tej grupie paproci, dorastając do 25-30 cm. Rośliny te należą do łatwych w uprawie i rosną zdrowo, jeśli ich nie zalewamy. Poza tym dość dobrze znoszą warunki panujące w mieszkaniach. Rozwijają się szybko, pod warunkiem że mają dużo rozproszonego światła. Latem warto je nawozić co dwa tygodnie słabym roztworem odżywek do doniczkowych roślin zielonych. Najlepiej się czują w temperaturze 20-25°C latem i 18-20°C zimą. Podłoże nie powinno być zimne, dlatego nefrolepisy najlepiej podlewać wodą o temperaturze pokojowej. Wszystkie odmiany łatwo rozmnaża się przez podział kęp.
    Więcej o:

Skomentuj:

Paprocie domowe łatwe w uprawie. Paprocie doniczkowe - uprawa i pielęgnacja